Ùsadzony bez Krzyżaków
Zômk nad Łebą stoji
Miemcë dłëgò tam sedzelë
Dzys sã pòlsczim mioni

Jesz czëc mòwa starków czasã
Ù Kùpca na rogù
Ò Kaszëbie pamiãtają
Zdrzélnika Tatulkù

Stądka dwóch widzało Kaszëbów
Króla w kaszëbsczim pòdzemiu
Żdającégò na kùńc niewòlë ti wczorôjszi

Wstid sã przëznac dzysô je lëdzom
Miasto Ùni òni wòlą
Nôwetk Léw bë sã pòczół bez to wszëtkò gòrszi

Sonet Sódmy – “Na zôpadzë (Lãbòrgòwi)” 30.3.10